Bir pazar sabahı. Hava bulutlu, ara ara yağmur serpiştiriyor. Evdeyiz. Koltuklara uzanmış kestiriyor, bir şeyler izliyor veya okuyoruz. Bir gece önce güzelce gezip kurtlarımızı dökmüşüz. Bulunmamız gereken başka bir yer, yapmamız gereken önemli bir iş yok. Evde, bayram temizliğinin hala süren ferahlığı da var üstelik. Hep hayali kurulan o huzur anlarından biri kucağımıza düşüvermiş adeta. Ürkütmeden seviyoruz...
Allah daim etsin. Şu dünyada tadımlık duygudur tam da o an hissedilen huzur benim için. Bir anlık gelir gider. Sonra mütemadi bir boğukluk. Sanırım depresif haleti ruhiyem müzminleşti
YanıtlaSilAmin, ecmain. Anlık be yavrum. Azıcık ürkütsen kaçıyor işte. Gözünü açık tutup, geldiğini görünce sessizce şükredicen. Bu dünya ferahlık yeri değil.
Sil